ชื่อผลไม้ภาษาญี่ปุ่น 果物 (คุดาโมโนะ) พร้อมคำอ่านโรมันจิ

คำว่า “ผลไม้” ในภาษาญี่ปุ่น คือ

果物
くだもの 
(kuda mono)
ผลไม้

นอกเหนือจากวิธีการแนะนำตัวเป็นภาษาญี่ปุ่น เป็นบทเรียนบทแรกๆ ที่ผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นกับครูสอนพิเศษจะได้เรียนแล้ว คำศัพท์เกี่ยวกับอาหาร ซึ่งเป็นหัวข้อสนทนาในชีวิตประจำวันมักเป็นบทเรียนที่จะได้เรียนตามมาใกล้ๆ กัน

สำหรับนักเรียนที่รู้จักเมนูอาหารภาษาจีน มักพบว่าเราสามารถคาดเดาเมนูอาหารภาษาญี่ปุ่นได้ด้วย เนื่องจากตัวอักษรคันจิก็มาจากตัวอักษรภาษาจีน

ต่อไปนี้คือตัวอย่างคำนามในภาษาญี่ปุ่น ที่เป็นชื่อเรียกผลไม้ชนิดต่างๆ สามารถเขียนด้วยอักษรทั้งสามแบบ คือ ฮิรางานะ, คาตากานะหรือคันจิ

สำหรับการเขียนแบบคาตากานะนั้นส่วนใหญ่จะใช้สำหรับชื่อผลไม้ที่ไม่ได้มีถิ่นกำเนิดในประเทศญี่ปุ่น และบางครั้งก็เป็นคำทับศัพท์เหมือนกับชื่อผลไม้ในภาษาอังกฤษ สังเกตได้ว่าเราจะเห็นชื่อผลไม้ที่เขียนด้วยฮิรางานะและคาตากานะมากกว่าการเขียนด้วยตัวคันจิ อย่างไรก็ตามน่าจะดีกว่าถ้าเรารู้จักชื่อผลไม้ในรูปของอักษรคันจิด้วย ชื่อผักภาษาญี่ปุ่นก็มีลักษณะเดียวกัน

ส่วนใหญ่ผลไม้ที่ญี่ปุ่นจะออกเป็นฤดู แต่ผลไม้ที่มีตลอดปีคือ กล้วยหอม バナナ (banana) เพราะนำเข้าจากฟิลิปปินส์ตลอดทั้งปี แอปเปิ้ล りんご (ringo) ที่ปลูกเอง และผลไม้ที่นำเข้าอื่นๆ เช่น กีวี องุ่น ลูกเล็ก(เท่าไทย) เรียกว่า ぶどう (budou) แต่ถ้าเป็นองุ่นพันธุ์ลูกใหญ่จะเรียกว่า 巨峰 (kyohou) ก็จะมีขายตลอดทั้งปี

ส่วนผลไม้ประเภทส้มที่ประเทศญี่ปุ่นมีหลายชนิด  แบบที่อร่อยขึ้นชื่อที่สุดคือ ส้มพื้นเมืองของญี่ปุ่น みかん (mikan) เป็นส้มไม่มีเมล็ด รสชาติเปรี้ยวหวาน และจะออกช่วงหน้าหนาวเท่านั้น เมื่อพื้นฤดูหนาว ก็ยังหาซื้อส้มชนิดนี้ได้อยู่ แต่จะเรียกว่า ハウスみかん (hausu-mikan) หมายถึงส้มที่ปลูกในเรือนกระจก แม้ราคาจะแพงกว่า แต่อร่อยสู้ส้มพื้นเมืองที่ออกในฤดูหนาวปกติไม่ได้ และบางครั้งก็อาจจะยังมีเมล็ด

ส้มชนิดอื่นที่ไม่ได้ออกช่วงฤดูหนาว เช่น ส้มใหญ่ 八朔 (hassaku) มีขนาดเล็กกว่าส้มโอ และเปลือกจะหนา นอกจากนี้ยังมีส้มที่นำเข้าจากต่างประเทศ เช่น ส้มแคลิฟอร์เนีย เป็นต้น ส้มที่นำเข้าจะเรียกว่า オレンジ (orenji) ทั้งหมด บางครั้งรวมไปถึงเกรพฟรุ้ต グレープフルーツ (gure-pu furu-tsu) ด้วย

ผลไม้ประจำฤดูอื่นๆ เช่น สตรอเบอรี่ 苺 (ichigo) จะออกช่วงกุมภาพันธ์ ส่วนพวกแตง メロン (meron) ประเภทต่างๆ รวมทั้งแตงโม すいか (suika) และมะม่วง マンゴー (mangoo) วางขายหน้าร้อน มะม่วงไม่มีปลูกในญี่ปุ่น แต่ส่วนใหญ่นำเข้ามาจากฟิลิปปินส์ ขนาดลูกเล็ก ราคาถูกกว่ามะม่วงไทย แต่รสชาติจะไม่หวานเท่ามะม่วงไทย

ส่วนผลไม้ช่วงฤดูใบไม้ร่วงที่เด่นๆ คือ ลูกพลับ 柿 (kaki) และเกาลัด 栗 (kuri)

ในแต่ละฤดูกาล หากเราทานขนม และเค้กในร้านคาเฟ่ต่างๆ เราจะรู้ทันทีว่าฤดูนี้ผลไม้ใดออกเยอะ เพราะเมื่อถึงฤดูนั้นๆ ไม่ว่าขนมขบเคี้ยวหรือเค้กก็จะพากันกลายเป็นรสของผลไม้นั้นๆ ไปหมด

การบอกว่าชอบหรือไม่ชอบผลไม้อะไรในภาษาญี่ปุ่นจะมีโครงสร้างประโยคดังต่อไปนี้

ประธาน +は (Wa) +กรรม +が (Ga) +คุณศัพท์ +です (Desu)

โดย が (Ga) เป็นคำช่วยชี้กรรม ส่วนคำคุณศัพท์ จะเป็นคำที่เกี่ยวกับอารมณ์หรือความสามารถ เช่น ชอบ เกลียด

ตัวอย่างประโยคที่ใช้คำศัพท์เกี่ยวกับผลไม้ญี่ปุ่น

私 は りんご が 好き です。
(Watashi wa ringo ga sukidesu.)
ฉันชอบกินแอปเปิ้ล

อย่างไรก็ตามยังมีวิธีบอกชอบทานอาหารด้วยประโยคแบบอื่นอีก เช่น

わたしのすきなくだものはイチゴです。
(Watashi no sukina kudamono wa ichigo desu.)
ผลไม้ที่ฉันชอบคือ สตรอเบอร์รี่

なつにたべるくだものといったらスイカです。
(Natsu ni taberu kudamono to ittara suika desu.)
ผลไม้ที่เรากินบ่อยๆในฤดูร้อนคือ แตงโม