คำศัพท์อาหารภาษาญี่ปุ่น ชื่อเมนูอาหาร ศัพท์ทำอาหาร วัตถุดิบ

คำว่า ”อาหาร” ในภาษาญี่ปุ่น คือ

食べ物
たべもの
(tabemono)
อาหาร

คนที่เรียนภาษาญี่ปุ่นกับครูภาษาญี่ปุ่นมาบ้างแล้ว อาจสังเกตุว่าคำๆ นี้มาจากคำกริยา 食べる (たべる | taberu) ซึ่งแปลว่า “กิน” รวมกับคำว่า (もの | mono) ที่แปลว่า “สิ่งของ” ดังนั้นคำว่า 食べ物 จึงแปลตรงตัวว่า “ของกิน” นั่นเอง

คำศัพท์ภาษาญี่ปุ่นที่เกี่ยวกับอาหาร

คำนามภาษาญี่ปุ่นที่เกี่ยวข้องกับอาหารมีมากมายหลายคำ และเป็นส่วนหนึ่งของประโยคภาษาญี่ปุ่นที่เราสามารถใช้ได้ในชีวิตประจำวันทุกๆ วัน ไม่ว่าจะเป็นคำเรียกมื้ออาหาร หรือวัตถุดิบที่ใช้ปรุงอาหารก็เป็นคำนามทั้งสิ้น

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะโรมาจิ
อาหาร食べ物たべものtabemono
เครื่องดื่ม飲み物のみものnomimono
มื้ออาหาร, ข้าว食事 ,
ご飯
しょくじ,
ごはん
shokuji,
gohan
อาหารเช้า朝食,
朝ごはん
ちょうしょく,
あさごはん
choushoku,
asagohan
อาหารกลางวัน昼食,
昼ごはん
ちゅうしょく,
ひるごはん
chuushoku,
hirugohan
อาหารเย็น夕食 ,
夜ごはん
ゆうしょく,
よるごはん
yuushoku,
yorugohan
อาหารกลางวันที่ทางโรงเรียนจัดให้給食きゅうしょくkyuushoku
ข้าวกล่องお弁当,
弁当
おべんとう,
べんとう
obentou,
bentou
อาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม和食タイりょうりwashoku
อาหารตะวันตก洋食ようしょく youshoku
อาหารว่างおやつOyatsu
อาหารไทยタイ料理タイりょうりTai ryouri

“เนื้อสัตว์” ภาษาญี่ปุ่น (にく | niku)

“เนื้อ” ภาษาญี่ปุ่นใช้คำว่า


にく
(niku)
เนื้อสัตว์

คำว่าเนื้อสัตว์ในภาษาญี่ปุ่นเป็นคำเดียวกับคำว่าเนื้อที่ใช้เรียกอาหารภาษาจีน เนื่องจาก 肉 เป็นตัวอักษรคันจิ ซึ่งเป็นตัวอักษรที่มาจากภาษาจีน และมีความหมายเดียวกันแม้จะอ่านออกเสียงต่างกัน

เนื้อคุณภาพขึ้นชื่อของประเทศญี่ปุ่นที่เป็นที่รู้จักกันทั่วโลก เรียกว่า

和牛
わぎゅう
(wagyu)
วากิว

เนื้อวากิวได้รับคำชมจากนักท่องเที่ยวต่างชาติจำนวนมา เพราะติดใจกับความนุ่มชุ่มฉ่ำและรสชาติหอมมันของเนื้อชนิดนี้

มีอาหารหลากหลายชนิดทำจากเนื้อสัตว์ชนิดต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเนื้อวัว, เนื้อหมูและเนื้อไก่ส่งตรงมาจากทั่วประเทศ ซึ่งทุกจานจะมีตัวคันจิที่เขียนว่า (にく  | niku) ซึ่งแปลว่า “เนื้อสัตว์” นั่นเอง

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะโรมาจิ
เนื้อวัว牛肉ぎゅうにくgyuuniku
เนื้อหมู豚肉ぶたにくbutaniku
เนื้อไก่鶏肉とりにくtoriniku

อาหารประเภทโปรตีนอื่นๆ

ต่อไปนี้เป็นคำศัพท์ที่เกี่ยวกับแหล่งโปรตีนอื่นๆ หรือที่เรียกว่า たんぱく源 (たんぱくげん | tanpaku-gen) ในภาษาญี่ปุ่น

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะ / คาตากานะโรมาจิ
ไข่,
玉子
たまご ,
タマゴ
tamago
เต้าหู้豆腐とうふtoufu
ถั่วまめmame

“อาหารทะเล” ภาษาญี่ปุ่น 魚介 (ぎょかい | gyokai)

คำว่า “อาหารทะเล” ในภาษาญี่ปุ่น ได้แก่

魚介
ぎょかい
(gyokai)

หรือ

海産物
かいさんぶつ
(kaisanbutsu)

“ซูชิ” 寿司 (すし | sushi) เป็นอาหารญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก โดยส่วนใหญ่มักเขียนในรูปตัวคันจิและคาตากานะ ดังต่อไปนี้

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะ / คาตากานะโรมาจิ
ปลาさかなsakana
ปลาทูน่าまぐろ ,
マグロ
maguro
ปลาแซลมอนさけ ,
サケ
sake
ปลาสคิปแจ็คทูน่าかつお ,
カツオ
katsuo
ปลาไหลうなぎ ,
ウナギ
unagi
ปลาหมึกยักษ์たこ ,
タコ
tako
ปลาหมึก烏賊いか ,
イカ
ika
กุ้ง海老 ,
えび ,
エビ
ebi
ปู, ปูอัดかに ,
カニ
kani
หอยかいkai

“ผัก” ภาษาญี่ปุ่น 野菜 (やさい | yasai)

คำว่า “ผัก” ในภาษาญี่ปุ่น คือ

野菜
やさい
(yasai)

ในซุปเปอร์มาร์เก็ตของประเทศญี่ปุ่น เราจะเห็นชื่อผักชนิดต่างๆ ทั้งแบบฮิรางานะหรือฮิรางานะผสมกันตัวคันจิ

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะโรมาจิ
หอมหัวใหญ่玉葱 ,
玉ねぎ
たまねぎtamanegi
แครอท人参にんじんninjin
มันฝรั่ง馬鈴薯 ,
じゃが芋
ばれいしょ /
じゃがいも
bareisho,
jaga-imo
มันเทศ薩摩芋 ,
さつま芋
さつまいもsatsuma-imo
ฟักทอง南瓜かぼちゃkabocha
รากบัว蓮根れんこんrenkon
หญ้าเจ้าชู้牛蒡ごぼうgobou
กระเทียม大蒜にんにくninniku
ขิง生姜しょうがshouga
เห็ดหอม, เห็ดชิตาเกะ椎茸しいたけshiitake
หน่อไม้ ,
竹の子
たけのこtakenoko
สาหร่ายทะเล海藻かいそうkaisou

“ผลไม้” ภาษาญี่ปุ่น 果物 (くだもの | kudamono)

“ผลไม้” ในภาษาญี่ปุ่น เรียกว่า

果物
くだもの
(kudamono)

ประเทศญี่ปุ่นเพาะปลูกผลไม้หลากหลายชนิดที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ตั้งแต่ผลไม้เมืองหนาวไปจนถึงผลไม้เมืองร้อน ทั้งส้มหลากหลายสายพันธุ์ 柑橘 (かんきつ | kankitsu) ไปจนถึงสตรอเบอรี่ตามฤดูกาล (いちご | ichigo) เราจึงพบว่าภาษาญี่ปุ่นมีคำศัพท์เกี่ยวกับผลไม้หลายคำ

ต่อไปนี้เป็นคำศัพท์ผลไม้ภาษาญี่ปุ่นส่วนหนึ่งเท่านั้น

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะ / คาตากานะโรมาจิ
แอปเปิ้ล林檎りんご ,
リンゴ
ringo
ส้ม蜜柑みかん ,
ミカン
mikan
องุ่น葡萄ぶどう ,
ブドウ
budou
ลูกพีช, ลูกท้อもも ,
モモ
momo
สาลี่なしnashi
ลูกพลับかきkaki
บ๊วยうめume
แตงโม西瓜すいか ,
スイカ
suika
สตรอเบอรี่いちご ,
イチゴ
ichigo

หากต้องการรู้คำศัพท์เกี่ยวกับผลไม้ภาษาญี่ปุ่นคำอื่นๆ กดที่บทความนี้ได้เลย ดูวิธีเรียกผลไม้ภาษาญี่ปุ่น

เครื่องปรุงอาหารภาษาญี่ปุ่น 調味料 (ちょうみりょう | choumiryou)

เครื่องปรุงรสหรือเครื่องปรุงอาหารที่ใช้ในการประกอบอาหาร ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า

調味料
ちょうみりょう
(choumiryou)

ต่อไปนี้เป็นเครื่องปรุงอาหารญี่ปุ่นที่ใช้กันอยู่ทั่วไป

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะ / คาตากานะโรมาจิ
โชยุ, ซอสถั่วเหลือง醤油しょうゆshouyu
มิโซะ , เต้าเจี้ยวญี่ปุ่น味噌みそmiso
น้ำซุป出汁だしdashi
เกลือしおshio
น้ำตาล砂糖さとうsatou
น้ำส้มสายชูsu
น้ำผึ้ง蜂蜜はちみつ ,
ハチミツ
hachimitsu
น้ำมันあぶらabura

อาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม 和食 (わしょく | washoku)

อาหารสไตล์ญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม เราเรียกว่า

和食
わしょく
(washoku)

ซึ่งอาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมนั้น ประกอบไปด้วยอาหารจานหลักและเครื่องเคียงนานาชนิด เนื่องจาก 和食(washoku) นั้นถูกกำหนดว่าจะต้องมี 一汁三菜/いち (いちじゅうさんさい | Ichiju Sansai) ซึ่งหมายถึง น้ำซุปหนึ่งอย่างและเครื่องเคียงสามอย่าง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่จะต้องเสิร์ฟอาหารจานหลักพร้อมกับข้าว ซุปและผักดอง ดังคำศัพท์ต่อไปนี้

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะโรมาจิ
ข้าว ,
ご飯
こめ ,
ごはん
kome,
gohan
ข้าวญี่ปุ่น粳米うるちまいuruchimai
อาหารจานหลัก (โดยทั่วไปจะเป็นปลาหรือเนื้อสัตว์เป็นหลัก)主菜しゅさいshusai
กับข้าว (โดยทั่วไปคือถั่วเหลืองหรือผักเป็นหลัก)副菜 ,
おかず
ふくさい ,
おかず
fukusai,
okazu
ซุปเต้าเจี้ยว, ซุปมิโซะお味噌汁 ,
味噌汁
おみそしる ,
みそしる
omisoshiru,
misoshiru
ผักดองお漬物 ,
漬物
おつけもの ,
つけもの
otsukemono, tsukemono

อาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมในร้านอาหาร

คนญี่ปุ่นมักให้ความสำคัญกับรสชาติที่กลมกล่อมของอาหาร พวกเขาไม่ชอบอาหารที่มีรสจัดจ้านหรือรสเผ็ด ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างรายชื่ออาหารญี่ปุ่นที่มักเสิร์ฟที่ร้านอาหาร

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะโรมาจิ
ซูชิ (อาหารทะเลกับข้าวผสมน้ำส้มสายชู)寿司すしsushi
ซาชิมิ (ปลาดิบ)刺し身さしみsashimi
เทมปุระ (อาหารทะเลชุปแป้งทอด)天麩羅てんぷらtenpura
ชาบูชาบู (หม้อไฟพร้อมเนื้อและผักหั่นชิ้นบางๆ)しゃぶしゃぶshabushabu
โอโคโนมิยากิ (พิซซ่าญี่ปุ่น)お好み焼きおこのみやきokonomiyaki
เทปันยากิ (เนื้อย่าง/ปลาย่าง/ผักเสริฟบนจานร้อน)鉄板焼きてっぱんやきteppanyaki

การสั่งอาหารภาษาญี่ปุ่นในร้านอาหารบางเมนูเราอาจต้องบอกปริมาณมากน้อยของอาหาร ในกรณีนี้เราสามารถใช้คำคุณศัพท์ภาษาญี่ปุ่นช่วยได้ เช่น

คันจิฮิรางานะโรมันจิคำแปล
多いおおいōiมาก
少ないすくないsukunaiน้อย

อาหารประเภทเส้นแบบญี่ปุ่น

แป้งสาลีเป็นส่วนประกอบที่สำคัญที่สุดในการทำบะหมี่หรืออาหารเส้นของคนญี่ปุ่น บะหมี่ประเภทต่างๆ ที่พบได้บ่อย ได้แก่

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะ / คาตากานะโรมาจิ
ราเมน (บะหมี่ทำจากแป้งสาลีเสิร์ฟมาร้อนๆ)拉麺らーめん ,
ラーメン
raamen
อุด้ง (บะหมี่ที่ทำจากแป้งสาลี)うどんudon
โซบะ (เส้นบะหมี่ทำจากแป้งบัควีท)蕎麦そばsoba
โซเมน (เส้นบางๆ, เส้นหมี่ที่ทำจากแป้งสาลี)素麺そうめんsoumen
ชูกะโซบะ (บะหมี่จีน เป็นราเมนไม่ใส่ซุป)中華そばちゅかそばchuka soba

อาหารญี่ปุ่นแบบประยุกต์

อาหารเหล่านี้เราจะเรียกกันว่า ようしょく (youshoku | 洋食) ซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากทางตะวันตก เป็นอาหารที่ชื่นชอบในคนทุกเพศทุกวัย ต่อไปนี้คือตัวอย่างอาหารยอดนิยมบางส่วน

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะโรมาจิ
ทงคัตสึ (หมูทอด)とんかつtonkatsu
คาราเกะ (อาหารทอด)唐揚げからあげkaraage
ยากินิกุ (เนื้อย่าง)焼肉やきにくyakiniku
ข้าวแกงกะหรี่ (แกงกะหรี่ญี่ปุ่นราดข้าว)カレーライスkareeraisu
โอหมุไรซ์ (ข้าวห่อไข่สไตล์ญี่ปุ่น)オムライスomuraisu

ชื่อขนมหวาน ภาษาญี่ปุ่น

คำว่า “ขนมหวาน” ภาษาญี่ปุ่น คือ

  • お菓子
    おかし
    (okashi)
  • 甘味
    かんみ
    (kanmi)
  • デザート
    (dezaato)
  • 和菓子
    わがし
    (wagashi)

คำศัพท์ขนมและอาหารภาษาอังกฤษในภาษาญี่ปุ่นจะเขียนด้วยตัวอักษรคาตาคานะ ซึ่งเป็นตัวอักษรที่ใช้เขียนคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ

ขนมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม 和菓子 (wagashi)

ส่วนขนมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมที่เรียกว่า 和菓子 (wagashi) จะมีชื่อเรียกที่หลากหลายตามชนิดของขนม ขนมวากาชิที่พบได้มากที่สุด คือ ขนมที่มีไส้ถั่วแดงกวน หน้าตาของขนมแต่ละชิ้นจะถูกประดิดประดอยอย่างประณีตเหมือนงานศิลปะ และมักเติมส่วนผสมของผลไม้และดอกไม้ตามฤดูกาลลงไปอีกด้วย ต่อไปนี้คือขนมหวานยอดนิยมบางส่วน

ภาษาไทยคันจิฮิรางานะโรมาจิ
เนริกิริ (ขนมหวานชนิดหนึ่ง)練り切りねりきりnerikiri
ขนมดังโงะ (แป้งสาลีปั้นกลมนำไปต้มหรือนึ่ง)団子,
お団子
だんご ,
おだんご
dango
odango
ขนมมันจู (ลูกกลมคล้ายซาลาเปามีไส้เป็นถั่วบด)饅頭,
お饅頭
まんじゅう ,
おまんじゅう
manjuu.
omanjuu
ขนมไดฟูกุ (ขนมเค้กข้าวญี่ปุ่นไส้ถั่วแดง)大福だいふくdaifuku
โดรายากิ (คล้ายแพนเค้กมีไส้)どら焼きどらやきdorayaki
โยกัง (วุ้นถั่วแดงสไตล์ญี่ปุ่น)羊羹ようかんyoukan
วาราบิโมจิ (ขนมหวานแป้งมันสำปะหลัง)蕨餅,
わらび餅
わらびもちwarabimochi
คะรินโต (ขนมทอดกรอบชนิดหนึ่ง)花林糖かりんとうkarintou

ขนมต่างประเทศ 洋菓子 (yougashi)

ขนมหวานสไตล์ตะวันตก ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า 洋菓子 (ようがし | yougashi) ซึ่งเป็นขนมแบบยุโรปและตะวันตกที่มีกลิ่นอายของความเป็นญี่ปุ่น ไอศกรีมเป็นของหวานที่ได้รับความนิยมในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งคนท้องถิ่นมักชอบทานเป็นของว่างยามบ่าย

ภาษาไทยคาตากานะโรมาจิ
ขนมเค้กケーキkeeki
ขนมเอแคลร์, ขนมชูครีมシュークリームshuukuriimu
คุ้กกี้クッキーkukkii
พุดดิ้งプリンpurin
ไอศกรีมアイスクリームaisu kuriimu
ชีสเค้กチーズケーキchiizukeeki

อาหารไทยภาษาญี่ปุ่น タイ料理

อาหารไทยภาษาญี่ปุ่นคือคำว่า タイ料理 (Tai ryōri) คนญี่ปุ่นรู้กันดีว่าวัตถุดิบในอาหารไทยเต็มไปด้วยเครื่องเทศต่างๆ มากมาย ส่งผลให้รสชาติอาหารมีความเผ็ดจัดจ้าน แม้จะไม่ใช่รสชาติที่คนญี่ปุ่นคุ้นเคยจากอาหารญี่ปุ่น แต่ก็มีอาหารไทยหลายจานที่ถูกปากคนญี่ปุ่น มาดูกันว่าเราจะสามารถเขียนชื่ออาหารไทยเหล่านี้เป็นภาษาญี่ปุ่นอย่างไรได้บ้าง

ชื่ออาหารไทยภาษาญี่ปุ่นโรมันจิ
ผัดไทยパッタイPattai
บะหมี่バミーBamī
ข้าวซอยカオソーイKaosōi
ข้าวมันไก่カオマンガイKaomangai
ข้าวผัดカオパットKaopatto
ข้าวผัดกระเพราガパオライスGapaoraisu
ต้มยำกุ้งトムヤムクンTomuyamukun
แกงมัสมั่นゲーン・マッサマンGēn massaman
แกงเขียวหวานゲーン・キャオ・ワーンGēn kyao wān
สุกี้ (ไทย)タイスキTai Suki
ไก่ย่างガイヤーンGaiyān
ปูผัดผงกะหรี่プーパッポンカリーPūpapponkarī
ทอดมันกุ้งトートマン・クンTōtoman-kun
ส้มตำソム・タムSomu tamu
ยำวุ้นเส้นヤムウンセンYamūnsen
ผักบุ้งไฟแดงパックブンファイデーンPakkubunfaidēn
ข้าวเหนียวมะม่วงカオニャオ・マムアンKaonyao mamuan
โรตีロティRoti
โรตีสายไหมロティ・サイマイRoti saimai

ศัพท์ทำอาหารภาษาญี่ปุ่น

การทำอาหารหรือวิธีการจัดทำอาหารในภาษาญี่ปุ่นที่ใช้บ่อยมีดังต่อไปนี้

  • ベークド (bēkudo) — อบ (เหมือนคำว่า bake ในภาษาอังกฤษ เช่น การอบเค้ก อบขนม)
  • グリル焼き (guriru yaki) — ย่าง
  • ロースト (roーsuto) — อบ (เหมือนคำว่า roast ในภาษาอังกฤษ เช่น การย่างไก่ในเตาอบ)
  • フライ (furai) — ทอด
  • ソテー (soteー) — ผัด
  • トースト (toーsuto) — ปิ้ง
  • 蒸す (fukasu) — นึ่ง
  • みじん切り (mijingiri) — สับ

รสชาติอาหาร ภาษาญี่ปุ่น

รสชาติ ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า (aji)ถ้ารสจัดจะพูดว่า 味が濃い (aji ga koi) และถ้ารสไม่จัดหรือจืด เรียกว่า 味が薄い (aji ga usui) อาหารญี่ปุ่นจัดได้ว่ามีรสไม่จัดมาก ถ้าถามคนญี่ปุ่นว่าอาหารไทยรสชาติเป็นยังไง สองรสแรกที่เขามักบอกคือ 辛い (karai) — เผ็ด และ 甘い (amai) — หวาน

การบอกว่าอาหารอร่อยภาษาญี่ปุ่นสามารถบอกได้หลายคำ หากต้องการบอกรสชาติอาหารก็สามารถบอกได้ด้วยคำต่อไปนี้

  • 甘い (あまい | amai) — หวาน
  • 酸っぱい(すっぱい | suppai) — เปรี้ยว
  • 苦い(にがい | nigai) — ขม
  • 塩辛い(しおからい | shiokarai) — เค็ม
  • 濃い(こい | koi) — แก่, จัด
  • 薄い(うすい | usui) — จืด
  • 辛い(からい | karai) — เผ็ด
  • 劇から(げきから | gekikara) — เผ็ดมาก
  • ちゅうから (chuukara) — เผ็ดกลางๆ
  • 油濃い(あぶらこい | aburakoi) — รสมัน

แบบฝึกหัดภาษาญี่ปุ่นเรื่องอาหารภาษาญี่ปุ่น

อัพเดทล่าสุด: