คำศัพท์อาหารภาษาญี่ปุ่น ชื่อเมนูอาหาร ศัพท์ทำอาหาร วัตถุดิบ
คำว่า ”อาหาร” ในภาษาญี่ปุ่น คือ
食べ物
たべもの
(tabemono)
อาหาร
คนที่เรียนภาษาญี่ปุ่นกับครูภาษาญี่ปุ่นมาบ้างแล้ว อาจสังเกตุว่าคำๆ นี้มาจากคำกริยา 食べる (たべる | taberu) ซึ่งแปลว่า “กิน” รวมกับคำว่า 物 (もの | mono) ที่แปลว่า “สิ่งของ” ดังนั้นคำว่า 食べ物 จึงแปลตรงตัวว่า “ของกิน” นั่นเอง
คำศัพท์ภาษาญี่ปุ่นที่เกี่ยวกับอาหาร
คำนามภาษาญี่ปุ่นที่เกี่ยวข้องกับอาหารมีมากมายหลายคำ และเป็นส่วนหนึ่งของประโยคภาษาญี่ปุ่นที่เราสามารถใช้ได้ในชีวิตประจำวันทุกๆ วัน ไม่ว่าจะเป็นคำเรียกมื้ออาหาร หรือวัตถุดิบที่ใช้ปรุงอาหารก็เป็นคำนามทั้งสิ้น
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
อาหาร | 食べ物 | たべもの | tabemono |
เครื่องดื่ม | 飲み物 | のみもの | nomimono |
มื้ออาหาร, ข้าว | 食事 , ご飯 | しょくじ, ごはん | shokuji, gohan |
อาหารเช้า | 朝食, 朝ごはん | ちょうしょく, あさごはん | choushoku, asagohan |
อาหารกลางวัน | 昼食, 昼ごはん | ちゅうしょく, ひるごはん | chuushoku, hirugohan |
อาหารเย็น | 夕食 , 夜ごはん | ゆうしょく, よるごはん | yuushoku, yorugohan |
อาหารกลางวันที่ทางโรงเรียนจัดให้ | 給食 | きゅうしょく | kyuushoku |
ข้าวกล่อง | お弁当, 弁当 | おべんとう, べんとう | obentou, bentou |
อาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม | 和食 | タイりょうり | washoku |
อาหารตะวันตก | 洋食 | ようしょく | youshoku |
อาหารว่าง | – | おやつ | Oyatsu |
อาหารไทย | タイ料理 | タイりょうり | Tai ryouri |
“เนื้อสัตว์” ภาษาญี่ปุ่น 肉 (にく | niku)
“เนื้อ” ภาษาญี่ปุ่นใช้คำว่า
肉
にく
(niku)
เนื้อสัตว์
คำว่าเนื้อสัตว์ในภาษาญี่ปุ่นเป็นคำเดียวกับคำว่าเนื้อที่ใช้เรียกอาหารภาษาจีน เนื่องจาก 肉 เป็นตัวอักษรคันจิ ซึ่งเป็นตัวอักษรที่มาจากภาษาจีน และมีความหมายเดียวกันแม้จะอ่านออกเสียงต่างกัน
เนื้อคุณภาพขึ้นชื่อของประเทศญี่ปุ่นที่เป็นที่รู้จักกันทั่วโลก เรียกว่า
和牛
わぎゅう
(wagyu)
วากิว
เนื้อวากิวได้รับคำชมจากนักท่องเที่ยวต่างชาติจำนวนมา เพราะติดใจกับความนุ่มชุ่มฉ่ำและรสชาติหอมมันของเนื้อชนิดนี้
มีอาหารหลากหลายชนิดทำจากเนื้อสัตว์ชนิดต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเนื้อวัว, เนื้อหมูและเนื้อไก่ส่งตรงมาจากทั่วประเทศ ซึ่งทุกจานจะมีตัวคันจิที่เขียนว่า 肉 (にく | niku) ซึ่งแปลว่า “เนื้อสัตว์” นั่นเอง
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
เนื้อวัว | 牛肉 | ぎゅうにく | gyuuniku |
เนื้อหมู | 豚肉 | ぶたにく | butaniku |
เนื้อไก่ | 鶏肉 | とりにく | toriniku |
อาหารประเภทโปรตีนอื่นๆ
ต่อไปนี้เป็นคำศัพท์ที่เกี่ยวกับแหล่งโปรตีนอื่นๆ หรือที่เรียกว่า たんぱく源 (たんぱくげん | tanpaku-gen) ในภาษาญี่ปุ่น
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ / คาตากานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
ไข่ | 卵, 玉子 | たまご , タマゴ | tamago |
เต้าหู้ | 豆腐 | とうふ | toufu |
ถั่ว | 豆 | まめ | mame |
“อาหารทะเล” ภาษาญี่ปุ่น 魚介 (ぎょかい | gyokai)
คำว่า “อาหารทะเล” ในภาษาญี่ปุ่น ได้แก่
魚介
ぎょかい
(gyokai)
หรือ
海産物
かいさんぶつ
(kaisanbutsu)
“ซูชิ” 寿司 (すし | sushi) เป็นอาหารญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก โดยส่วนใหญ่มักเขียนในรูปตัวคันจิและคาตากานะ ดังต่อไปนี้
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ / คาตากานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
ปลา | 魚 | さかな | sakana |
ปลาทูน่า | 鮪 | まぐろ , マグロ | maguro |
ปลาแซลมอน | 鮭 | さけ , サケ | sake |
ปลาสคิปแจ็คทูน่า | 鰹 | かつお , カツオ | katsuo |
ปลาไหล | 鰻 | うなぎ , ウナギ | unagi |
ปลาหมึกยักษ์ | 蛸 | たこ , タコ | tako |
ปลาหมึก | 烏賊 | いか , イカ | ika |
กุ้ง | 海老 , 蝦 | えび , エビ | ebi |
ปู, ปูอัด | 蟹 | かに , カニ | kani |
หอย | 貝 | かい | kai |
“ผัก” ภาษาญี่ปุ่น 野菜 (やさい | yasai)
คำว่า “ผัก” ในภาษาญี่ปุ่น คือ
野菜
やさい
(yasai)
ในซุปเปอร์มาร์เก็ตของประเทศญี่ปุ่น เราจะเห็นชื่อผักชนิดต่างๆ ทั้งแบบฮิรางานะหรือฮิรางานะผสมกันตัวคันจิ
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
หอมหัวใหญ่ | 玉葱 , 玉ねぎ | たまねぎ | tamanegi |
แครอท | 人参 | にんじん | ninjin |
มันฝรั่ง | 馬鈴薯 , じゃが芋 | ばれいしょ / じゃがいも | bareisho, jaga-imo |
มันเทศ | 薩摩芋 , さつま芋 | さつまいも | satsuma-imo |
ฟักทอง | 南瓜 | かぼちゃ | kabocha |
รากบัว | 蓮根 | れんこん | renkon |
หญ้าเจ้าชู้ | 牛蒡 | ごぼう | gobou |
กระเทียม | 大蒜 | にんにく | ninniku |
ขิง | 生姜 | しょうが | shouga |
เห็ดหอม, เห็ดชิตาเกะ | 椎茸 | しいたけ | shiitake |
หน่อไม้ | 筍 , 竹の子 | たけのこ | takenoko |
สาหร่ายทะเล | 海藻 | かいそう | kaisou |
“ผลไม้” ภาษาญี่ปุ่น 果物 (くだもの | kudamono)
“ผลไม้” ในภาษาญี่ปุ่น เรียกว่า
果物
くだもの
(kudamono)
ประเทศญี่ปุ่นเพาะปลูกผลไม้หลากหลายชนิดที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ตั้งแต่ผลไม้เมืองหนาวไปจนถึงผลไม้เมืองร้อน ทั้งส้มหลากหลายสายพันธุ์ 柑橘 (かんきつ | kankitsu) ไปจนถึงสตรอเบอรี่ตามฤดูกาล 苺 (いちご | ichigo) เราจึงพบว่าภาษาญี่ปุ่นมีคำศัพท์เกี่ยวกับผลไม้หลายคำ
ต่อไปนี้เป็นคำศัพท์ผลไม้ภาษาญี่ปุ่นส่วนหนึ่งเท่านั้น
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ / คาตากานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
แอปเปิ้ล | 林檎 | りんご , リンゴ | ringo |
ส้ม | 蜜柑 | みかん , ミカン | mikan |
องุ่น | 葡萄 | ぶどう , ブドウ | budou |
ลูกพีช, ลูกท้อ | 桃 | もも , モモ | momo |
สาลี่ | 梨 | なし | nashi |
ลูกพลับ | 柿 | かき | kaki |
บ๊วย | 梅 | うめ | ume |
แตงโม | 西瓜 | すいか , スイカ | suika |
สตรอเบอรี่ | 苺 | いちご , イチゴ | ichigo |
หากต้องการรู้คำศัพท์เกี่ยวกับผลไม้ภาษาญี่ปุ่นคำอื่นๆ กดที่บทความนี้ได้เลย ดูวิธีเรียกผลไม้ภาษาญี่ปุ่น
เครื่องปรุงอาหารภาษาญี่ปุ่น 調味料 (ちょうみりょう | choumiryou)
เครื่องปรุงรสหรือเครื่องปรุงอาหารที่ใช้ในการประกอบอาหาร ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า
調味料
ちょうみりょう
(choumiryou)
ต่อไปนี้เป็นเครื่องปรุงอาหารญี่ปุ่นที่ใช้กันอยู่ทั่วไป
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ / คาตากานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
โชยุ, ซอสถั่วเหลือง | 醤油 | しょうゆ | shouyu |
มิโซะ , เต้าเจี้ยวญี่ปุ่น | 味噌 | みそ | miso |
น้ำซุป | 出汁 | だし | dashi |
เกลือ | 塩 | しお | shio |
น้ำตาล | 砂糖 | さとう | satou |
น้ำส้มสายชู | 酢 | す | su |
น้ำผึ้ง | 蜂蜜 | はちみつ , ハチミツ | hachimitsu |
น้ำมัน | 油 | あぶら | abura |
อาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม 和食 (わしょく | washoku)
อาหารสไตล์ญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม เราเรียกว่า
和食
わしょく
(washoku)
ซึ่งอาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมนั้น ประกอบไปด้วยอาหารจานหลักและเครื่องเคียงนานาชนิด เนื่องจาก 和食(washoku) นั้นถูกกำหนดว่าจะต้องมี 一汁三菜/いち (いちじゅうさんさい | Ichiju Sansai) ซึ่งหมายถึง น้ำซุปหนึ่งอย่างและเครื่องเคียงสามอย่าง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่จะต้องเสิร์ฟอาหารจานหลักพร้อมกับข้าว ซุปและผักดอง ดังคำศัพท์ต่อไปนี้
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
ข้าว | 米 , ご飯 | こめ , ごはん | kome, gohan |
ข้าวญี่ปุ่น | 粳米 | うるちまい | uruchimai |
อาหารจานหลัก (โดยทั่วไปจะเป็นปลาหรือเนื้อสัตว์เป็นหลัก) | 主菜 | しゅさい | shusai |
กับข้าว (โดยทั่วไปคือถั่วเหลืองหรือผักเป็นหลัก) | 副菜 , おかず | ふくさい , おかず | fukusai, okazu |
ซุปเต้าเจี้ยว, ซุปมิโซะ | お味噌汁 , 味噌汁 | おみそしる , みそしる | omisoshiru, misoshiru |
ผักดอง | お漬物 , 漬物 | おつけもの , つけもの | otsukemono, tsukemono |
อาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมในร้านอาหาร
คนญี่ปุ่นมักให้ความสำคัญกับรสชาติที่กลมกล่อมของอาหาร พวกเขาไม่ชอบอาหารที่มีรสจัดจ้านหรือรสเผ็ด ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างรายชื่ออาหารญี่ปุ่นที่มักเสิร์ฟที่ร้านอาหาร
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
ซูชิ (อาหารทะเลกับข้าวผสมน้ำส้มสายชู) | 寿司 | すし | sushi |
ซาชิมิ (ปลาดิบ) | 刺し身 | さしみ | sashimi |
เทมปุระ (อาหารทะเลชุปแป้งทอด) | 天麩羅 | てんぷら | tenpura |
ชาบูชาบู (หม้อไฟพร้อมเนื้อและผักหั่นชิ้นบางๆ) | – | しゃぶしゃぶ | shabushabu |
โอโคโนมิยากิ (พิซซ่าญี่ปุ่น) | お好み焼き | おこのみやき | okonomiyaki |
เทปันยากิ (เนื้อย่าง/ปลาย่าง/ผักเสริฟบนจานร้อน) | 鉄板焼き | てっぱんやき | teppanyaki |
การสั่งอาหารภาษาญี่ปุ่นในร้านอาหารบางเมนูเราอาจต้องบอกปริมาณมากน้อยของอาหาร ในกรณีนี้เราสามารถใช้คำคุณศัพท์ภาษาญี่ปุ่นช่วยได้ เช่น
คันจิ | ฮิรางานะ | โรมันจิ | คำแปล |
---|---|---|---|
多い | おおい | ōi | มาก |
少ない | すくない | sukunai | น้อย |
อาหารประเภทเส้นแบบญี่ปุ่น
แป้งสาลีเป็นส่วนประกอบที่สำคัญที่สุดในการทำบะหมี่หรืออาหารเส้นของคนญี่ปุ่น บะหมี่ประเภทต่างๆ ที่พบได้บ่อย ได้แก่
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ / คาตากานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
ราเมน (บะหมี่ทำจากแป้งสาลีเสิร์ฟมาร้อนๆ) | 拉麺 | らーめん , ラーメン | raamen |
อุด้ง (บะหมี่ที่ทำจากแป้งสาลี) | – | うどん | udon |
โซบะ (เส้นบะหมี่ทำจากแป้งบัควีท) | 蕎麦 | そば | soba |
โซเมน (เส้นบางๆ, เส้นหมี่ที่ทำจากแป้งสาลี) | 素麺 | そうめん | soumen |
ชูกะโซบะ (บะหมี่จีน เป็นราเมนไม่ใส่ซุป) | 中華そば | ちゅかそば | chuka soba |
อาหารญี่ปุ่นแบบประยุกต์
อาหารเหล่านี้เราจะเรียกกันว่า ようしょく (youshoku | 洋食) ซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากทางตะวันตก เป็นอาหารที่ชื่นชอบในคนทุกเพศทุกวัย ต่อไปนี้คือตัวอย่างอาหารยอดนิยมบางส่วน
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
ทงคัตสึ (หมูทอด) | – | とんかつ | tonkatsu |
คาราเกะ (อาหารทอด) | 唐揚げ | からあげ | karaage |
ยากินิกุ (เนื้อย่าง) | 焼肉 | やきにく | yakiniku |
ข้าวแกงกะหรี่ (แกงกะหรี่ญี่ปุ่นราดข้าว) | – | カレーライス | kareeraisu |
โอหมุไรซ์ (ข้าวห่อไข่สไตล์ญี่ปุ่น) | – | オムライス | omuraisu |
ชื่อขนมหวาน ภาษาญี่ปุ่น
คำว่า “ขนมหวาน” ภาษาญี่ปุ่น คือ
- お菓子
おかし
(okashi) - 甘味
かんみ
(kanmi) - デザート
(dezaato) - 和菓子
わがし
(wagashi)
คำศัพท์ขนมและอาหารภาษาอังกฤษในภาษาญี่ปุ่นจะเขียนด้วยตัวอักษรคาตาคานะ ซึ่งเป็นตัวอักษรที่ใช้เขียนคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ
ขนมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม 和菓子 (wagashi)
ส่วนขนมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมที่เรียกว่า 和菓子 (wagashi) จะมีชื่อเรียกที่หลากหลายตามชนิดของขนม ขนมวากาชิที่พบได้มากที่สุด คือ ขนมที่มีไส้ถั่วแดงกวน หน้าตาของขนมแต่ละชิ้นจะถูกประดิดประดอยอย่างประณีตเหมือนงานศิลปะ และมักเติมส่วนผสมของผลไม้และดอกไม้ตามฤดูกาลลงไปอีกด้วย ต่อไปนี้คือขนมหวานยอดนิยมบางส่วน
ภาษาไทย | คันจิ | ฮิรางานะ | โรมาจิ |
---|---|---|---|
เนริกิริ (ขนมหวานชนิดหนึ่ง) | 練り切り | ねりきり | nerikiri |
ขนมดังโงะ (แป้งสาลีปั้นกลมนำไปต้มหรือนึ่ง) | 団子, お団子 | だんご , おだんご | dango odango |
ขนมมันจู (ลูกกลมคล้ายซาลาเปามีไส้เป็นถั่วบด) | 饅頭, お饅頭 | まんじゅう , おまんじゅう | manjuu. omanjuu |
ขนมไดฟูกุ (ขนมเค้กข้าวญี่ปุ่นไส้ถั่วแดง) | 大福 | だいふく | daifuku |
โดรายากิ (คล้ายแพนเค้กมีไส้) | どら焼き | どらやき | dorayaki |
โยกัง (วุ้นถั่วแดงสไตล์ญี่ปุ่น) | 羊羹 | ようかん | youkan |
วาราบิโมจิ (ขนมหวานแป้งมันสำปะหลัง) | 蕨餅, わらび餅 | わらびもち | warabimochi |
คะรินโต (ขนมทอดกรอบชนิดหนึ่ง) | 花林糖 | かりんとう | karintou |
ขนมต่างประเทศ 洋菓子 (yougashi)
ขนมหวานสไตล์ตะวันตก ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า 洋菓子 (ようがし | yougashi) ซึ่งเป็นขนมแบบยุโรปและตะวันตกที่มีกลิ่นอายของความเป็นญี่ปุ่น ไอศกรีมเป็นของหวานที่ได้รับความนิยมในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งคนท้องถิ่นมักชอบทานเป็นของว่างยามบ่าย
ภาษาไทย | คาตากานะ | โรมาจิ |
---|---|---|
ขนมเค้ก | ケーキ | keeki |
ขนมเอแคลร์, ขนมชูครีม | シュークリーム | shuukuriimu |
คุ้กกี้ | クッキー | kukkii |
พุดดิ้ง | プリン | purin |
ไอศกรีม | アイスクリーム | aisu kuriimu |
ชีสเค้ก | チーズケーキ | chiizukeeki |
อาหารไทยภาษาญี่ปุ่น タイ料理
อาหารไทยภาษาญี่ปุ่นคือคำว่า タイ料理 (Tai ryōri) คนญี่ปุ่นรู้กันดีว่าวัตถุดิบในอาหารไทยเต็มไปด้วยเครื่องเทศต่างๆ มากมาย ส่งผลให้รสชาติอาหารมีความเผ็ดจัดจ้าน แม้จะไม่ใช่รสชาติที่คนญี่ปุ่นคุ้นเคยจากอาหารญี่ปุ่น แต่ก็มีอาหารไทยหลายจานที่ถูกปากคนญี่ปุ่น มาดูกันว่าเราจะสามารถเขียนชื่ออาหารไทยเหล่านี้เป็นภาษาญี่ปุ่นอย่างไรได้บ้าง
ชื่ออาหารไทย | ภาษาญี่ปุ่น | โรมันจิ |
---|---|---|
ผัดไทย | パッタイ | Pattai |
บะหมี่ | バミー | Bamī |
ข้าวซอย | カオソーイ | Kaosōi |
ข้าวมันไก่ | カオマンガイ | Kaomangai |
ข้าวผัด | カオパット | Kaopatto |
ข้าวผัดกระเพรา | ガパオライス | Gapaoraisu |
ต้มยำกุ้ง | トムヤムクン | Tomuyamukun |
แกงมัสมั่น | ゲーン・マッサマン | Gēn massaman |
แกงเขียวหวาน | ゲーン・キャオ・ワーン | Gēn kyao wān |
สุกี้ (ไทย) | タイスキ | Tai Suki |
ไก่ย่าง | ガイヤーン | Gaiyān |
ปูผัดผงกะหรี่ | プーパッポンカリー | Pūpapponkarī |
ทอดมันกุ้ง | トートマン・クン | Tōtoman-kun |
ส้มตำ | ソム・タム | Somu tamu |
ยำวุ้นเส้น | ヤムウンセン | Yamūnsen |
ผักบุ้งไฟแดง | パックブンファイデーン | Pakkubunfaidēn |
ข้าวเหนียวมะม่วง | カオニャオ・マムアン | Kaonyao mamuan |
โรตี | ロティ | Roti |
โรตีสายไหม | ロティ・サイマイ | Roti saimai |
ศัพท์ทำอาหารภาษาญี่ปุ่น
การทำอาหารหรือวิธีการจัดทำอาหารในภาษาญี่ปุ่นที่ใช้บ่อยมีดังต่อไปนี้
- ベークド (bēkudo) — อบ (เหมือนคำว่า bake ในภาษาอังกฤษ เช่น การอบเค้ก อบขนม)
- グリル焼き (guriru yaki) — ย่าง
- ロースト (roーsuto) — อบ (เหมือนคำว่า roast ในภาษาอังกฤษ เช่น การย่างไก่ในเตาอบ)
- フライ (furai) — ทอด
- ソテー (soteー) — ผัด
- トースト (toーsuto) — ปิ้ง
- 蒸す (fukasu) — นึ่ง
- みじん切り (mijingiri) — สับ
รสชาติอาหาร ภาษาญี่ปุ่น
รสชาติ ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า 味 (aji)ถ้ารสจัดจะพูดว่า 味が濃い (aji ga koi) และถ้ารสไม่จัดหรือจืด เรียกว่า 味が薄い (aji ga usui) อาหารญี่ปุ่นจัดได้ว่ามีรสไม่จัดมาก ถ้าถามคนญี่ปุ่นว่าอาหารไทยรสชาติเป็นยังไง สองรสแรกที่เขามักบอกคือ 辛い (karai) — เผ็ด และ 甘い (amai) — หวาน
การบอกว่าอาหารอร่อยภาษาญี่ปุ่นสามารถบอกได้หลายคำ หากต้องการบอกรสชาติอาหารก็สามารถบอกได้ด้วยคำต่อไปนี้
- 甘い (あまい | amai) — หวาน
- 酸っぱい(すっぱい | suppai) — เปรี้ยว
- 苦い(にがい | nigai) — ขม
- 塩辛い(しおからい | shiokarai) — เค็ม
- 濃い(こい | koi) — แก่, จัด
- 薄い(うすい | usui) — จืด
- 辛い(からい | karai) — เผ็ด
- 劇から(げきから | gekikara) — เผ็ดมาก
- ちゅうから (chuukara) — เผ็ดกลางๆ
- 油濃い(あぶらこい | aburakoi) — รสมัน