บอกอาการป่วย ไม่สบาย ภาษาจีน โรคต่างๆ ในภาษาจีน

ไม่สบายภาษาจีน พูดว่า

我不舒服。 
(Wǒ bù shūfu.)
หว่อ ปู้ ชูฝุ
ฉันไม่สบาย

หากต้องการบอกคุณรู้สึกป่วย ให้พูดว่า

我生病了。
(Wǒ shēngbìngle.)
หว่อ เซิงปิ้ง เลอ
ฉันป่วย

มีวิธีพูดมากมายที่จะบอกว่าเราไม่สบาย โดยบอกความรู้สึกไม่ดีหรืออึดอัดที่เป็นอยู่แบบการบอกว่าไม่สบายภาษาอังกฤษ ยกตัวอย่างเช่น

• 我觉得不太舒服。 
  (wǒ jué dé bù tài shūfú)
  ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายนัก
• 我感觉不舒服。
  (Wǒ gǎnjué bú shūfú.)
  ฉันรู้สึกไม่สบายใจ
• 我感觉虚弱。
  (Wǒ gǎnjué xūruò.)
  ฉันรู้สึกอ่อนแอ
• 我没有胃口。
  (Wǒ méiyǒu wèikǒu.)
  ฉันไม่มีความอยากอาหาร
• 我感觉难受。
  (Wǒ gǎnjué nánshòu.)
  ฉันรู้สึกไม่ดี

ความเจ็บปวด — 疼 (Téng) 痛 (Tòng)

คำในภาษาจีนที่หมายถึง “ความเจ็บปวด” ได้แก่คำว่า 疼 (Téng) หรือ 痛 (Tòng) เมื่อเราเติมสองคำนี้ลงไปหลังส่วนต่างๆของร่างกายก็จะบ่งบอกถึงความเจ็บปวดของร่างกายในส่วนนั้นๆ ซึ่งเป็นอีกวิธีหนึ่งที่จะบอกว่าส่วนของร่างกายนั้นส่งผลให้เราไม่สบายในภาษาจีน คล้ายกับคำว่าเจ็บป่วยภาษาญี่ปุ่นที่ใช้คำว่าเจ็บระบุอาการไม่สบายในลักษณะเดียวกัน

ตัวอย่าง :

• 牙疼 (Yá téng) | 牙痛 (Yá tòng) — อาการปวดฟัน
• 头疼 (Tóu téng) | 头痛 (Tóu tòng) — ปวดหัว, ปวดศีรษะ
• 肚子疼 (Dùzi téng) | 肚子痛 (Dùzi tòng) — ปวดท้อง
• 喉咙疼 (Hóulóng téng) | 喉咙痛 (Hóulóng tòng) — เจ็บคอ

คำศัพท์อาการและความเจ็บป่วยภาษาจีน

หากเราไม่สบายหรือมีอาการ 症状 (zhèngzhuàng) ของการเจ็บป่วยเกิดขึ้น เราก็จะกลายเป็น “คนป่วย” ในภาษาจีนเรียกว่า 病人 (bìng rén)

แต่ถ้าอาการของเราอยู่ในระดับที่ต้องไปโรงพยาบาล 医院 (yī yuàn) หรือคลินิก 诊所 (zhěn suǒ) เราจะกลายเป็น “ผู้ป่วย” ในภาษาจีนคือ 患者 (huàn zhě) 

ต่อไปนี้เป็นคำศัพท์เกี่ยวกับอาชีพภาษาจีนในโรงพยาบาลและคำศัพท์ที่ควรรู้เมื่อจำเป็นต้องไปพบแพทย์

我病了 (Wǒ bìngle) หว่อปิ้งเลอ — ฉันป่วย

มาเริ่มกันที่สำนวนทั่วไปเกี่ยวกับอาการป่วย

• 我不太舒服。
  (Wǒ bù tài shūfú.)
  ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย
• 我想我病了。
  (Wǒ xiǎng wǒ bìngle.)
  ฉันคิดว่าฉันกำลังจะป่วย
• 我病了。
  (Wǒ bìng le.)
  ฉันป่วย
• 我感冒了。
  (Wǒ gǎnmàole.)
  ฉันเป็นหวัด
• 我咳嗽。
  (Wǒ késòu.)
  ฉันมีอาการไอ
• 我有鼻塞。
  (Wǒ yǒu bísāi.)
  ฉันมีอาการคัดจมูก
• 我头疼。
  (Wǒ tóuténg.)
  ฉันปวดหัว
• 我发烧了。
  (Wǒ fāshāole.)
  ฉันมีไข้
• 我想吐。
  (Wǒ xiǎng tǔ.)
  ฉันรู้สึกคลื่นไส้
• 我没有精力。
  (Wǒ méiyǒu jīnglì.)
  ฉันรู้สึกไม่มีเรี่ยวแรง, หมดพลังงาน
• 我今天不能去上班。
  (Wǒ jīntiān bùnéng qù shàngbān.)
  วันนี้ฉันไม่สามารถไปทำงานได้
• 我今天不能去上学。
  (Wǒ jīntiān bùnéng qù shàngxué.)
  วันนี้ฉันไม่สามารถไปโรงเรียนได้

咳嗽  (késòu) เขอ โซ่ว – ไอ

อาการไอ หรือในภาษาจีนคือ 咳嗽 (késòu) เป็นอาการที่พบบ่อยในโรคแทบทุกประเภท

• 我喉咙痛。
  (Wǒ hóulóng tòng.)
  ฉันมีอาการเจ็บคอ
• 我经常咳嗽。
  (Wǒ jīngcháng késòu.)
  ฉันไอมาก
• 我没睡好，因为我整晚都在咳嗽。
  (Wǒ méi shuì hǎo, yīnwèi wǒ zhěng wǎn dōu zài késòu.)
  ฉันนอนไม่ค่อยหลับ เพราะฉันไอแทบทั้งคืน
• 我需要吃止咳糖浆。
  (Wǒ xūyào chī zhǐké tángjiāng.)
  ฉันจำเป็นต้องจิบยาน้ำแก้ไอ
• 你有止咳药水吗？
  (Nǐ yǒu zhǐké yàoshuǐ ma?)
  คุณมียาแก้ไอบ้างไหม?
• 我没声音了，因为我咳嗽得很厉害。
  (Wǒ méi shēngyīnle, yīnwèi wǒ késòu dé hěn lìhài.)
  ฉันเสียงหายเพราะมีอาการไอมาก

我鼻塞了 (Wǒ bísāile) ฉันคัดจมูก

อาการป่วยอื่นๆที่พบบ่อยอีกอย่างคือ อาการคัดจมูกหรือน้ำมูกไหล

• 我鼻子很塞。
  (Wǒ bízi hěn sāi.)
  ฉันคัดจมูก, จมูกของฉันแน่นมาก
• 我在流鼻涕。
  (Wǒ zài liú bítì.)
  ฉันมีอาการน้ำมูกไหล
• 我需要一张纸巾。
  (Wǒ xūyào yī zhāng zhǐjīn.)
  ฉันต้องการกระดาษทิชชู่
• 我需要擤鼻涕。
  (Wǒ xūyào xǐng bítì.)
  ฉันจำเป็นต้องสั่งน้ำมูก
• 我需要买一个鼻喷剂。
  (Wǒ xū yāo mǎi yīgè bí pēn jì.)
  ฉันอยากได้ยาแก้คัดจมูก
• 我鼻子很难呼吸。
  (Wǒ bízi hěn nán hūxī.)
  ฉันไม่สามารถหายใจทางจมูกได้
• 我经常打喷嚏。
  (Wǒ jīngcháng dǎ pēntì.)
  ฉันจามบ่อยมาก
• 我的鼻子快把我逼疯了。
  (Wǒ de bízi kuài bǎ wǒ bī fēngle.)
  คัดจมูกนี่มันน่ารำคาญชะมัด

我头疼 (Wǒ tóuténg) ฉันปวดหัว

อาการปวดหัว 头痛 (tóutòng) หรือปวดเมื่อยตามร่างกาย 身体疼痛 (shēntǐ) เป็นเรื่องปกติเมื่อเรามีอาการป่วย

• 我头疼得厉害。
  (Wǒ tóuténg dé lìhài.)
  ฉันปวดหัวมากทีเดียว
• 我的头很胀。
  (Wǒ de tóu hěn zhàng.)
  ฉันรู้สึกปวดหัวตุบๆ
• 你有阿司匹林吗？
  (Nǐ yǒu Āsīpīlín ma?)
  คุณมีแอสไพริน (ยาแก้ปวด) ไหม?
• 我用完了阿司匹林。
  (Wǒ yòng wánle Āsīpīlín.)
  แอสไพริน (ยาแก้ปวด) ของฉันหมด
• 我需要躺下。
  (Wǒ xūyào tǎng xià.)
  ฉันจำเป็นต้องนอนพัก
• 我有偏头痛。
  (Wǒ yǒu piān tóutòng.)
  ฉันปวดหัวไมเกรน
• 我身体疼痛。
  (Wǒ shēntǐ téngtòng.)
  ฉันปวดเมื่อยตามร่างกาย

我发烧了 (Wǒ fāshāole) ฉันมีอาการไข้

หากเราป่วย สิ่งสำคัญคือต้องรู้ว่าเรามีไข้ 发热 (fārè) หรือไม่

• 我觉得我发烧了。
  (Wǒ juédé wǒ fāshāole.)
  ฉันคิดว่าฉันมีไข้
• 我觉得你体温很高。
  (Wǒ juédé nǐ tǐwēn hěn gāo.)
  ฉันรู้สึกว่าคุณตัวร้อนมาก
• 你需要量体温。
  (Nǐ xūyào liáng tǐwēn.)
  คุณจำเป็นต้องวัดไข้แล้วล่ะ
• 你有温度计吗？
  (Nǐ yǒu wēndùjì ma?)
  คุณมีที่วัดไข้ไหม?
• 你发低烧。
  (Nǐ fā dīshāo.)
  คุณมีไข้ต่ำๆ
• 你发高烧。
  (Nǐ fā gāoshāo.)
  คุณมีไข้สูง
• 你需要降低体温。
  (Nǐ xūyào jiàngdī tǐwēn.)
  คุณจำเป็นต้องลดอุณหภูมิในร่างกายลง
• 我烧退了。
  (Wǒ shāotùile.)
  ไข้ของฉันหายแล้ว

我要吐了 (Wǒ yào tǔle) ฉันจะอาเจียน

อาการไม่พึงประสงค์อื่นๆ อีกมากมายที่เราอาจจะจำเป็นต้องอธิบายเมื่อป่วย

• 我头晕。
  (Wǒ tóuyūn.)
  ฉันเวียนหัว
• 我要晕倒了。
  (Wǒ yào yūn dǎo le.)
  ฉันจะเป็นลม
• 我恶心。
  (Wǒ ěxīn.)
  ฉันรู้สึกคลื่นไส้
• 我要吐了。
  (Wǒ yào tǔle.)
  ฉันจะอาเจียน
• 我有腹泻。
  (Wǒ yǒu fùxiè.)
  ฉันมีอาการท้องเสีย
• 我有寒战。
  (Wǒ yǒu hánzhàn.)
  ฉันมีอาการหนาวสั่น
• 我出汗了。
  (Wǒ chū hànle.)
  ฉันเหงื่อออก
• 我已经失去了嗅觉。
  (Wǒ yǐjīng shīqùle xiùjué.)
  จมูกของฉันไม่ได้กลิ่นอะไรเลย
• 我已经失去了味觉。
  (Wǒ yǐjīng shīqùle wèijué.)
  ลิ้นของฉันไม่รู้รสชาติอะไรเลย

ถามอาการป่วย ภาษาจีน

หากเราป่วยและไม่หาย เราก็จำเป็นต้องไปพบแพทย์ ในห้องตรวจ 在医生诊间 (Zài yīshēng zhěn jiān)

• 你去看医生了吗？
  (nǐ qù kàn yīshēngle ma?)
  คุณไปหาหมอมาแล้วหรือยัง?
• 我需要预约医生。
  (Wǒ xūyào yùyuē yīshēng.)
  ฉันจำเป็นจะต้องนัดหมอ
• 护士量了我的血压。
  (Hùshì liángle wǒ de xiěyā.)
  พยาบาลวัดความดันให้ฉัน
• 医生看我的喉咙和耳朵。
  (Yīshēng kàn wǒ de hóulóng hé ěrduǒ.)
  หมอตรวจคอและหูของฉัน
• 你的症状是什么？
  (Nǐ de zhèngzhuàng shì shénme?)
  คุณมีอาการอย่างไร
• 你有感染。
  (Nǐ yǒu gǎnrǎn.)
  คุณมีการติดเชื้อ
• 你得了流感。
  (Nǐ déliǎo liúgǎn.)
  คุณเป็นไข้หวัดใหญ่
• 你有支气管炎。
  (Nǐ yǒu zhīqìguǎn yán.)
  คุณเป็นโรคหลอดลมอักเสบ
• 你得了肺炎。
  (Nǐ déliǎo fèiyán.)
  คุณเป็นโรคปอดบวม
• 你需要抗生素。
  (Nǐ xūyào kàngshēngsù.)
  คุณจำเป็นต้องทานยาฆ่าเชื้อ
• 这是处方。
  (Zhè shì chǔfāng.)
  นี่คือใบสั่งยา
• 你需要自我隔离。
  (Nǐ xūyào zìwǒ gélí.)
  คุณจำเป็นต้องกักตัว
• 不要让别人生病。
  (Bùyào ràng biérén shēngbìng.)
  อย่าทำให้ใครป่วยอีก
• 你需要休息。
  (Nǐ xūyào xiūxí.)
  คุณจำเป็นต้องพักผ่อน
• 你需要喝大量的液体。
  (Nǐ xūyào hē dàliàng de yètǐ.)
  คุณต้องดื่มน้ำเยอะๆ
• 我要给你验血。
  (Wǒ yào gěi nǐ yàn xiě.)
  ฉันจะให้คุณตรวจเลือด
• 你需要一张 X 光片。
  (Nǐ xūyào yī zhāng X guāng piàn.)
  คุณจำเป็นต้องเอ๊กซเรย์

早日康复！ (Zǎorì kāngfù!) ขอให้หายไวๆนะ

ถ้าเราไม่ได้ป่วย แต่รู้ว่ามีใครป่วยอยู่ วิธีพูดกับคนป่วยมีหลายแบบ เช่น

• 你今天感觉好些了吗？
  (Nǐ jīntiān gǎnjué hǎoxiēle ma?)
  วันนี้คุณรู้สึกดีขึ้นแล้วหรือยัง?
• 你病了多久了？
  (Nǐ bìngle duōjiǔle?)
  คุณป่วยมานานเท่าไหร่แล้ว?
• 你需要去看医生。
  (Nǐ xūyào qù kàn yīshēng.)
  คุณต้องไปหาหมอ
• 不要让我生病！
  (Bùyào ràng wǒ shēngbìng!)
  อย่าทำให้ฉันป่วยนะ!
• 我能给你带什么吗？
  (Wǒ néng gěi nǐ dài shénme ma?)
  คุณอยากได้อะไรไหม?/ ให้ฉันซื้ออะไรมาให้ไหม?
• 我希望你好点了！
  (Wǒ xīwàng nǐ hǎo diǎnle!)
  ฉันขอให้คุณรู้สึกดีขึ้นเร็วๆนะ!
• 快点好起来！
  (Kuài diǎn hǎo qǐlái!)
  หายไวๆนะ!

ลาป่วยภาษาจีน

คำว่า “ลาป่วย ภาษาจีน” ใช้คำว่า

病假
(bìngjià)
ปิ้งเจี้ย
ลาป่วย

ไม่ว่าคุณจะทำงานบริษัทจีน เจ้านายคนจีน หรือกับบริษัทไทยก็ตาม การขอลาหยุดบางครั้งก็เป็นเรื่องหลีกเลี่ยงไม่ได้ การขอลาป่วยภาษาจีนพูดได้ง่ายๆ โดยใส่ในตรงกลางของประโยคต่อไปนี้

请…..假
(Qǐng…..Jiǎ)
ฉิ่ง…..เจี้ย
ขอลา….

ตัวอย่างการขอลาป่วย

•  我生病了，想请病假。
  (Wǒ shēngbìngle, xiǎng qǐng bìngjià.)
  หว่อ เซิงปิ้ง เลอ, เสียง ฉิ่ง ปิ้งเจี้ย
  ฉันไม่สบายและอยากขอลาป่วยสักวัน

คำศัพท์อื่นๆ ที่เกี่ยวกับการขอลาป่วยและลางานที่ควรรู้

• 请假 (qǐngjià) — ลางาน
• 休假 (xiūjià) — ลาพัก
• 事假 (shìjià) — ลากิจ
• 产假 (chǎnjià) — การลาคลอด
• 丧假 (sāngjià) — ลางานฌาปนกิจ
• 年假 (niánjià) — ลาหยุดประจำปี
• 请假…天 (qǐngjià…tiān) — ลาหยุด…วัน
• 允许请假 (yǔnxǔqǐngjià) — อนุญาติให้ลาหยุด
• 无条件请假 (wútiáojiànqǐngjià) — ลาหยุดโดยไม่มีเงื่อนไข
• 无限制请假 (wúxiànzhìqǐngjià) — ลาหยุดแบบไม่จำกัด
• 连续请假 (liánxùqǐngjià) — ลาหยุดต่อเนื่อง
• 请假单 หรือ 请假条 (qǐngjiàdān หรือ qǐngjiàtiáo) — ใบขอลาหยุด
• 诊断书 (Zhěnduàn shū) — ใบรับรองแพทย์

ขอใบรับรองแพทย์ภาษาจีน

ใบรับรองแพทย์ ภาษาจีนใช้คำว่า 诊断书 (Zhěnduàn shū) หรือเรียกเต็มๆ ว่า

诊断证明书
(zhĕnduàn zhèngmíngshū)
เจิ่นต้วน เจิ้งหมิงซู
ใบรับรองแพทย์

วิธีขอใบรับรองแพทย์ ให้ใช้ประโยคต่อไปนี้

麻烦医生给我开一份诊断书。
(máfan yīshēng gĕi wŏ kāi yí fèn zhĕnduànshū.)
หมาฝัน อีเซิง เก๋ย หว่อ คาย อี๋ เฟิ่น เจิ่นต้วนซู
รบกวนคุณหมอช่วยออกใบรับรองแพทย์ให้ฉันหน่อย

• 麻烦 (máfan) ในที่นี้ แปลว่า “รบกวน” ใช้เมื่อเราจะรบกวนใครให้ช่วยทำอะไรให้ โดยใส่บุคคลที่เรารบกวนไว้หลังคำว่า 麻烦 (máfan) เช่น 麻烦医生… (máfan yīshēng…) — รบกวนคุณหมอ…
• 给 (gĕi) แปลว่า “ให้” ใช้นำหน้ากรรมของประโยค หรือคำที่ตามหลัง 给 (gĕi) จะเป็นกรรม เช่น …给我 (…gĕi wŏ) — ให้แก่ฉัน
• 开 (kāi) ปกติจะแปลว่า “เปิด” แต่ในที่นี้เป็นคำกริยาที่ใช้กับ 诊断书 (zhĕnduànshū) หมายถึง “ออกหรือเขียน” ใบรับรองแพทย์
• 份 (fèn) ทำหน้าที่เป็นลักษณนาม หมายถึง “ฉบับ”